Diş hekimliği uygulamaları, özellikle estetik ve yapısal amaçlarla gerçekleştirilen müdahaleler söz konusu olduğunda, yalnızca bir tedavi hizmeti sunmanın ötesine geçmektedir. Bu tür işlemlerin hukukî nitelendirilmesi, hastaya sunulan hizmetin “eser” olarak kabul edilip edilmeyeceği sorusunu gündeme getirir.